20 намуди гуногуни ҳолати пармакунӣ ва ҳалли 1

Ҳангоми кори муқаррарӣ мо аксар вақт бо ҳолатҳои гуногун рӯ ба рӯ мешавем, аз қабили корношоямии таҷҳизот, бехатарии амалиёт, нарасидани мавод ва ғайра.

Аммо дар мавриди ҳолатҳои фавқулодда, ҳатто сӯхтор, пошидан ва ғайра чӣ гуна бояд барои кам кардани талафот чораҳо андешем? Биёед сабабҳоро таҳлил кунем ва дар бораи чӣ гуна бо онҳо оқилона мубориза барем.

1. Чаро хангоми пармакунии зуд барои пайваст кардани як реша «насосро дер боздоштан ва насосро барвакт ба кор андохтан» талаб карда мешавад?

Зеро дар вацти пармакунии тез суръати пармакунй тез буда, буришхо бисьёранд. Барои бартараф кардани кобилияти сусти суспензияи моеъи пармакунй ва пешгирй кардани он, ки моеъи пармакунй дар вакти пайваст кардани як реша муддати дароз стационар намемонад, «насосро дер боздоштан ва насосро барвакт ба кор андохтан» лозим аст, ки моеъи пармакунй кутох карда шавад. то ҳадди имкон вақти доимӣ.

2. Чї тавр дуруст муњокима кардан мумкин аст, ки лата ѓалтак часпидааст ё не?

Ҳангоми пармакунӣ, агар моменти момент зиёд шавад (масалан, зиёд шудани сарбории мизи гардишкунанда, давра ба давра ҷустани чархи чоркунҷа, занҷири танг ва фуҷури мизи гардиш, садои баланд ва пасти муҳаррики дизелӣ, мизи гардиш пас аз столи гардишкунанда хориҷ карда мешавад ва ғайра), конуси парма метавонад часпида бошад, ки бо вақти истифодабарии конус ва шароити ташаккулёбӣ якҷоя карда мешавад. Парма бояд фавран гардиш карда шавад.

3. Пармакунии бо суръати баланд кадомҳоянд?

① Дастгоҳи пармакуниро аз ҳад зиёд бор кардан осон аст;

② Вақте ки вазъиятҳои мураккаб дар зери замин вуҷуд доранд, пармаро кашидан осон аст (парма часпидааст);

③ Суръати пармакунӣ хеле тез аст ва вақте ки барориши ҳаво ноком мешавад, он ба мошини болоӣ оварда мерасонад;

④ Ба осонӣ тавлид кардани фишори бузурги насосӣ, ки дар натиҷа обхезӣ, ҷӯшидани чоҳ ё фурӯпошии қабатро ба вуҷуд меорад, ки дар ибтидои муътадили чоҳро душвор мегардонад;

4. Суръати тези пармакунӣ чӣ хатар дорад?

① Ба осонӣ фарсудашавии камарбанди тормоз, барабани тормоз ва ресмони калон мегардад;

② Вақте ки ногаҳон ба муқовимат дучор мешавад, ба осонӣ ба садама дучор мешавад, ба монанди шикастани парма, бастани парма ё боздоштани парма;

③ Фишори аз ҳад зиёди ҳаяҷонангезро ба вуҷуд оварда, боиси ихроҷи чоҳ ва фурӯпошии чоҳ осон аст;

④ Ба девори чоҳ бархӯрдани парма ва осеб дидани дандонҳо ва подшипникҳо боиси кам шудани мӯҳлати хизмати парма мегардад;

⑤ Аз сӯрохи об ба парма ворид шудани миқдори зиёди микросхемаҳои сангӣ осон аст, ки боиси баста шудани сӯрохи оби пармакунии насос осон аст;

5. Ҳангоми паст кардани парма бо вайрон шудани тормоз чӣ гуна мубориза бурдан мумкин аст?

Аввалан, муфтаи паст-суръат бояд ба кор андохта шавад, то суръати лағзишро суст кунад. Кормандони сарлавҳаи чоҳ бояд зуд лағжишро ба кор дароранд ё корти бардорандаро маҳкам кунанд ва тамоми кормандон бояд сари чохро зуд тарк кунанд.

6. Сабаби дар вакти пармакунй печидани ресмони калон чист? Бо он чӣ гуна бояд муносибат кард?

Сабабҳо инҳоянд:

(1) ресмони сими нав кушода нашудааст;

(2) Парма ҳангоми пармакунӣ сахт чарх мезанад;

(3) Пули калон кушода нашудааст;

Усули коркард:

(1) Сари ресмони зиндаи ресмони калонро кушоед, то гардиши ресмони симро кушояд;

(2) Барои кам кардани гардиши парма суръати пармакуниро назорат кунед;

(3) Агар пинчаи қалмоқчаи калон кушода нашавад, парма метавонад бо лағжиш пайваст карда шавад ва кӯшиш кунед, ки вагонро гардонед, то пинҳи тормози онро кушоед ва гардишро кушояд;

7. Барои чи хангоми пармакуни найчаи каландро кушодан лозим аст?

Маќсади асосии кушодани ќамчањои калон њангоми парма кардан аз он иборат аст, ки ресмони сим њангоми гузоштан ва кашида гирифтани парма печида нашавад. Он барои гардиши парма ҳангоми мавҷуд будани стабилизатор дар чоҳ мусоид буда, барои платформаи ошёнаи дуюм ва кори сарҳади чоҳ қулай аст.

8. Чаро ҳангоми пармакунӣ баъзан моеъи пармакуниро гардиш кардан лозим аст?

① Вақти статикии зеризаминӣ тӯлонӣ аст ё моеъи пармакунӣ бо баъзе сабабҳо пеш аз пармакунӣ давр мезанад, то аз бад шудани кори моеъи пармакунӣ ё рехтани қум аз ҳад зиёд пешгирӣ карда шавад, ки ин боиси мушкилии ба кор андохтани насос мегардад;

② қабати зеризаминӣ метавонад хароб шавад;

③ Фаъолияти моеъи пармакунӣ аз сабаби ғарқ шудан ба оби шӯр ва ҳуҷуми гаҷ бад мешавад;

④ Дар чоҳ каме лойгир аст;

⑤ Вазъияти зеризаминӣ мураккаб аст ва аксар вақт ба кор андохтани насос душвор аст;

⑥ Қисмати сӯрохи кушода дароз аст, чоҳ чуқур аст ё қабати фишори баланди нафту газ мавҷуд аст;

Барои он ки вазъияти дар боло зикршуда бадтар нашавад, моеъи пармакунӣ бояд дар мобайн гардиш карда шавад.

9. Сабаби муқовимат ҳангоми пармакунӣ чист? Чӣ тавр пешгирӣ ва мубориза бо он?

Сабабҳои монеа инҳоянд:

① кашидани поршен ё дуруст пур накардани моеъи пармакунӣ боиси фурӯпошии чоҳ мегардад;

② Иҷрои моеъи пармакунӣ хуб нест, ки дар натиҷа торти ғафси лой ва чоҳҳои хурд ба вуҷуд меояд;

③ Диаметри парма ба таври ҷиддӣ фарсуда шудааст ва пармаи нав боиси монеа мегардад;

④ Пеш аз кашидани моеъи пармакунӣ, буридани моеъи пармакунӣ пурра аз замин бароварда нашудааст, то ки моеъи пармакуниро ба чоҳ дароварад;

⑤ Сохтори асбоби пармакунӣ тағир меёбад;

⑥ Бори чоҳ номунтазам аст, бо пулҳои қумӣ ё ашёи афтидан;

⑦ Пас аз он ки чоҳи самтӣ бо пармакунии барқӣ парма карда мешавад;

Тадбирҳои пешгирӣ ва табобат:

Пеш аз кашидани моеъи пармакунӣ, онро хуб коркард кунед ва онро пурра гардиш кунед. Ҳангоми кашидани моеъи пармакунӣ онро мувофиқи қоидаҳо хуб пур кунед. Агар як падидаи часпида вуҷуд дошта бошад, он бояд аз нав дида шавад. Пеш аз пармакунӣ, навъи пармаро муфассал тафтиш кунед. Агар дар сохтори асбоби пармакунӣ тағирот ба амал ояд, ба он диққат диҳед, ки ҳангоми пармакунӣ монеа нашавад. Агар дар вакти пармакунй ходисаи кашондани поршен ба амал ояд, онро сахт накашед. Агар дар вакти пармакунй монеа пайдо шавад, сахт зер накунед. Он бояд дарав карда шавад.该

10. Ҳангоми пармакунӣ то қабати поёнтар аз қабати Донгинг ва бо монеа дучор шудан, ҳангоми ремарка ба чӣ диққат додан лозим аст?

(1) Принсипи «як обкашӣ, ду кушодан ва се бор кардан» қатъиян риоя карда шавад ва ҳангоми гардиш фишор овардан ва паст кардан барои пешгирӣ кардани реза кардани чоҳҳои нав қатъиян манъ аст;

(2) Ба тағирёбии фишори насос диққати ҷиддӣ диҳед, то басташавии насосро пешгирӣ кунед ва насосро бо ҷойивазкунии хурд оғоз кунед ва тадриҷан онро зиёд кунед;

(3) Моеъи пармакуниро хуб идора кунед ва пас аз муътадил шудани гардиш чоҳро барои шустани чоҳ зиёд кунед;

(4) Қитъаи чоҳи мураккабро то он даме, ки монеа нашавад, такроран реза кунед;